بسم الله ادامه ی این پست که مدتی قبل نوشته بودم رو در این پست قرار میدم. بسم الله الرحمن الرحیم در پست قبل به لازم بودن کیفر برای عمل رسیدیم و یک نوع تفکر را مطرح کردیم. در این پست قصد دارم درست یا غلط بودن تفکر مذکور را بگویم. آن عقیده بر این شرح است که ما بر طبق علایق خودمان عمل میکنیم و میدانیم خدا بخشنده است و اشتباهات مارا (اگر هم اشتباهی داشته باشیم) میبخشد. (درباره ی انکار و کذب دانستنِ عذابِ عمل در پست قبل مطالبی را شرح دادم.) در حدیثی از
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت